जिथे राबती हात

नसे राउळी वा नसे मंदिरी
जिथे राबती हात तेथे हरी

जिथे भूमीचा पुत्र गाळील घाम
तिथे अन्न होऊन ठाकेल शाम
दिसे सावळे रूप त्याचे शिवारी!

नको मंत्र त्याला मुनीब्राह्मणाचे
तया आवडे गीत श्वासा-घणाचे
वसे तो सदा स्वेदगंगेकिनारी!

शिळा फोडती संघ पाथरवटांचे
कुणी कापसा रूप देती पटांचे
तयांच्या घरी नांदतो तो मुरारी!

जिथे काम तेथे उभा श्याम आहे
नव्हे धर्म रे घर्म ते रूप आहे
असे विश्वकर्मा श्रमांचा पुजारी!

-ग. दि. माडगूळकर